کد مطلب:46439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » قرآن

شما درباره آيه كريمه سوره يس بود كه لتنذر قوما ما انذر اباو هم فهم غافلون كه چگونه عدم انذار آباء آنان با اتمام حجت و جمله قل فلله الحجه البالغه سازگار است ؟

اولاً بايد توجه داشت كه در آيه احتمالاتي است يكي از اين احتمالات اين است كه كلمه ما در آيه موصوله باشد كه معني در اين صورت اين است كه تا انذار كني قومي را به آنچه انذار شدند پدران آنان و ضمير فهم غافلون به قوم برمي گردد احتمال ديگر اين است كه معني اين باشد تا انذار كني قومي را به انذار كه پدران آنان به آن انذار نشدند كه در اين دو صورت آيه كريمه متضمن نفي انذار نسبت به آباء نخواهد بود . ثانياً : به فرض ما نافيه باشد و معني اين باشد كه تا انذار نسبت به آباء نخواهد بود . ثانثاً : به فرض ما نافيه ابشد و معني اين باشد كه : تا انذار كني قومي را كه پدران آنان انذار نشدند منظور نفي انذار بقول مطلق نيست زيرا در آيه ديگر آمده و آن من امه اخلا فيها نذير .
ترجمه : هيچ امتي نيست مگر اين كه نذيري در آن وجود داشته است بنابر اين احتمالاً نفي انذار در آيه سوره يس نفي انذار منذري است كه در سطح گسترده يي انذار نمايد مانند انذار پيامبر اسلام بنابراين ممكن است به همان انذار كه در مورد آنان صورت گرفته اتمام حجت شده باشد .
ثالثاً : از فلله الحجه البالغه استفاده نمي شود كه خداوند نسبت به همه انسانها اتمام حجت كرده باشد بلكه معنايش اين است كه خداوند داراي حجت بالغه است كه احتمالاً منظور اين است كه در عذاب كردن متخلفان وگناهكاران عليه آنان حجت بالغ و رها دارد و الا اگر منظور اتمام حجت نسبت به همگان باشد بايد هيچ مستضعف فكري در دنيا وجود نداشته باشد . در حالي كه چنين نيست .